مردم تصمیم گرفتند اصلاح‌طلبان بیایند
ٱرمان- احسان اسقایی: پرونده انتخابات مجلس و هیات رئیسه آن بسته شد اما این روزها دولت با مشکلات فراوانی روبه‌رو است. از رکود بی‌سابقه تا مشکلات مالی. با درنظر گرفتن این اولویت‌ها به نظر می‌رسد لازم است اولویت اقدامات مجلس آینده بر مساله اقتصای قرارگیرد. البته اصلاح‌طلبان در شورای عالی اصلاحات قبل از ورود به مرحله اجرایی برنامه‌های مختلف خود را در ابعاد مختلف سیاسی و اقتصادی به مردم اعلام کردند. مهم‌ترین اولویت مجلس دهم مسائل اقتصادی است و بر اساس آن برنامه نمایندگان فراکسیون امید مجلس باید در این زمینه به کمک دولت بشتابند، هرچند به نظر می‌رسد مجلس فعلی مجلسی هماهنگ با دولت روحانی باشد ولی بعید است از نقش نظارتی خود بر دولت روحانی کوتاه بیاید. مجلس دهم می‌تواند با اعمال نقش نظارتی خود، دولت را در جهت رسیدن به اهدافش یاری برساند. به بهانه اولویت‌های کاری مجلس دهم «آرمان» با علی صوفی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو حزب اتحاد ملت به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
به هر طریق و علت اصلاح‌طلبان توانستند یک فراکسیون قوی در مجلس دهم به وجود آورند؛ برنامه اصلاح‌طلبان در ابعاد مختلف چگونه است؟
برنامه اعلام شده توسط شورای عالی سیاست در جریان انتخابات به سمع و نظر مردم رسیده است. اولویت اول این برنامه به تشخیص شورای عالی، مسائل اقتصادی است، زیرا در حال حاضر کشور با مشکلاتی روبه‌رو است که بخش عمده‌ای از این مشکلات ریشه اقتصادی دارد و در واقع بحران‌هایی هست که خروج از آنها برای منافع ملی از اهمیت حیاتی برخوردار است. مساله رکود که ناشی از عملکرد دولت احمدی‌نژاد و سه مجلس قبلی اصولگراست، بسیار جدی است. در واقع شاهد یک دهه حضور یکدست اصولگرایان درکشور بودیم که مسائل و مشکلات جاری ناشی از عملکرد آنهاست، لذا در درجه اول لازم است که نمایندگان مجلس دهم به یاری دولت شتافته تا از این طریق از رکود فعلی خارج شویم؛ خروج از رکود فعلی نیازمند سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی است. سرمایه‌گذاری خارجی و ورود آن به ایران مستلزم فضای مناسب و آرام سیاسی در داخل کشور است. لذا نمایندگان باید در زمینه تامین شرایط لازم برای حضور سرمایه‌گذاران در مجلس تلاش کنند. آقای روحانی در مراسم افتتاحیه مجلس عنوان کردند در سال باید مقدار قابل توجهی سرمایه خارجی به ایران وارد شود، زیرا سرمایه داخلی برای خروج از بحران اقتصادی محدود است. در باب مساله رکود تمامی قوا باید تلاش خود را برای تامین شرایط لازم معطوف کنند تا بتوان سرمایه‌گذاران خارجی را تشویق به ورود به عرصه‌های گوناگون صنعتی کشور کرده و بتوانیم از شرایط فعلی اقتصادی خارج و به سمت رونق حرکت کنیم. بدون هماهنگی بین قوا نمی‌توانیم در این مورد دستاوردی داشته باشیم. تا زمانی که از رکود فعلی خارج نشویم مشکل بیکاری و مسائل اجتماعی حل نخواهد شد. لذا پرداختن به مسائل اقتصادی باید در اولویت اول قرار بگیرد.
شما به مساله در اولویت قرا گرفتن اقتصاد اشاره کردید؛ به نظر می‌رسد یکی دیگر از مسائلی که باید در دستورکار قرار بگیرد کاهش شکاف میان دولت و ملت به منظور عبور از بحران‌های فعلی است؛ مجلس تا چه اندازه می‌تواند در این زمینه کمک کند؟
قطعا نقش مجلس در این زمینه مهم است و تمام امید ما به این مجلس است. مردم به دلیل عملکرد مجلس گذشته از نمایندگان ناامید و نگران بودند، به این علت به سمت آن جریان سیاسی جهتگیری داشتند که بیش از مجالس گذشته و دولت قبل، حاکم بود. فضایی که در زمان مجلس و دولت اصلاحات برای بازار کار و سرمایه فراهم شده بود موجب شد رشد اقتصادی حدود هفت‌درصد شود. مردم مشاهده کردند که با عملکرد دولت پسااصلاحات و سه مجلس گذشته وضعیت اقتصادی کشور بسیار شکننده شد و دارایی مردم به ثلت کاهش یافت. در دولت قبل نرخ فلاکت بالارفت و رکود و تورم بی‌سابقه بر کشور حاکم شد. لذا مردم تصمیم گرفتند به فضای قبلی بازگردند و جریان امور کشور را به اصلاح‌طلبان بسپارند و فهم این موضوع از طرف اصلاح‌طلبان باعث تجمیع نیروهای دولت و اصلاح‌طلبان شد و مردم نیز در مجلس به لیست موردنظر اصلاح‌طلبان و دولت رای دادند تا دولتی با رویکرد اصلاحات تشکیل شود. بنابراین همه چیز به مجلس بازمی‌گردد، نقش مجلس فوق‌العاده مهم است و کمیتی در مجلس نوع کیفیت اداره کشور را مشخص خواهد کرد و در اینجا نقش تک‌تک نمایندگان مهم است. مردم به لیست امید، امیدوارند، لذا هرگونه کم‌کاری از طرف نمایندگان این دوره در را بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخاند و امید مردم را به یاس تبدیل خواهد کرد و کارایی مجلس را کاهش خواهد داد. لیست امید در شرایطی بسته شد که چهره‌های شاخص اصلاحات ردصلاحیت شدند، گرچه نمایندگان فعلی قطعا قابلیت لازم را دارند ولی کم‌تجربه‌اند. لذا اگر نمایندگان فعلی بخواهند به صورت متفرق در مجلس عمل کنند یا به اقلیت مجلس افزوده شوند فاجعه به بار خواهند آورند. نمایندگان مجلس باید با تکیه بر کار تشکیلاتی و با خردجمعی در مجلس رفتار کنند. اگر نمایندگان بر عقل فردی خود در مجلس با توجه به بی‌تجربگی در قوه مقننه تکیه کنند فاجعه به بار خواهد آمد. شرایط مجلس حساس است و باید نگران فردا بود. اگر تصمیم درستی توسط این نمایندگان صورت نگیرد مردم ناامید شده و در میانه راه امید خود را از دست خواهند داد.
قبل از انتخابات مکررا به مردم اعلام شد اصلاح‌طلبان برای تکمیل مسیر 92 در رقابت‌های انتخابات مجلس حاضر خواهند شد. کیفیت نوع همکاری اصلاح‌طلبان با مجلس آینده چگونه خواهد بود؟
به‌یقین نقش نظارتی مجلس بر دولت نباید فراموش شود. مجالس گذشته از نقش نظارتی خود در برخی امور کوتاه آمده بودند. مجلس باید نسبت به عملکرد دولت بر اساس برنامه توسعه عمل کند و باید برسی کند که برنامه توسعه قابلیت پیشرفت دارد یا خیر و اگر در قسمتی از برنامه توسعه توقفی حاصل شده است علت توقف را جویا شود و اگر می‌تواند به هر طریق مشکلات اجرایی برنامه را برطرف کند. مجلس نباید برنامه‌ای را تصویب کند و بعد به اجرای آن کاری نداشته باشد و مجریان برنامه‌های توسعه ممکن است توان اجرایی لازم را نداشته باشند یا انگیزه اجرایی کردن برنامه توسعه در آنها نباشد. بنابراین مجلس باید نقش نظارتی خود را بر اجرای قوانین، برنامه‌ها و بودجه سالانه تصویب کند و سعی کند برنامه آن‌گونه که به تصویب رسیده است جلو رود، در غیر این صورت نمایندگان مجلس به مردم و دولت کمکی نخواهند کرد. نقش نظارتی مجلس بسیار تعیین‌کننده است.
دولت محترم وعده‌هایی داده که بخشی از آن وعده‌ها عملی شده و بخشی از آن عملیاتی نشده است که به نظر می‌رسد علت آن عدم توانایی بخشی از وزرا و مدیران باشد؛ اگر دولت نخواهد کابینه را اصلاح کند مجلس می‌تواند از اهرم‌هایی مانند استیضاح استفاده کند؟
من با این نظر موافق نیستم. به نظر من تمام تعهداتی که آقای رئیس جمهور به مردم داده‌اند انجامش بر عهده خود دولت است. آقای رئیس جمهور باید از وزرا بخواهد در قبال انجام تعهدات وی به مردم متعهد باشند. رئیس جمهور باید تعهدات خود را بر پایه برنامه به وزارتخانه‌ها را اعلام کند و آن را در اختیار وزارتخانه‌های مربوطه قرار دهد تا هر کدام از آنها پاسخگوی تعهدات رئیس جمهور باشند. مجلس پاسخگوی تعهدات رئیس جمهور نیست. مجلس پاسخگوی قوانین خود است. مجلس باید پیگیر قوانینی مانند قوانین پنج ساله توسعه و قوانین بودجه باشد و در این زمینه وزارتخانه‌های ناتوان را به رئیس جمهور معرفی کند و از وی بخواهد که کابینه خود را ترمیم کند و هشدارهای لازم را به موقع به رئیس جمهور بدهد و بدون تعارف ناتوانی وزارتخانه‌ها را به رئیس‌جمهور منتقل کرده و به وی اعلام کند. آن‌گاه اگر اقدامی از طرف ایشان انجام نشد از طریق استیضاح برای حل مشکلات اقدام کند. بنابراین اگر مسئولیت‌های دولت از طرف مجلس گرفته شود آن‌گاه باید از ابزارهای خود نیز استفاده کرده تا در یک دوه زمانی مشخص پاسخگو باشند.
یکی از مواردی که به نظر می‌رسد مجلس باید در زمینه آن اقدامی انجام دهد قانون انتخابات است. این مورد تا چه اندازه در مجلس آینده مهم تلقی می‌شود؟
این مساله مهم است. قانون انتخابات همان‌گونه که در زمان حیات حضرت امام (ره) مطرح بوده است برای انتخابات کفایت می‌کند. نکته اساسی و مهم در انتخابات این است که حقی از کاندیداها و منتخبان و نیز مردم به عنوان انتخاب‌کنندگان ضایع نشود و آن‌گونه که عدالت اقتضا می‌کند و قانون اساسی بر آن تاکید و تکیه دارد بتوان در عرصه انتخابات حاضر شده و این حق برای کاندیداها باقی بماند و تمام شهروندان ایرانی بتوانند از این حق قانونی و عقلایی خود به صورت دموکراتیک استفاده کرده، به طوری که هر کسی از هر جریانی حق داشته باشد که از این حق طبیعی خود استفاده کرده و در صحنه انتخابات حاضر شود مگر اینکه شخصی که محکومت کیفری و همکاری موثری با دشمنان نظام داشته باشد. این افراد از طریق سازمان‌های متولی قابل شناسایی هستند. در این معنا استعلام از چهار منبع کافی است و وزارت اطلاعات قطعا در ارتباط با فعالیت‌هایی که در عرصه امنیتی صورت می‌گیرد اشراف دارد و کسانی که در این رابطه مساله‌ای دارند می‌شناسد. نیروی انتظامی مجرمان را می‌شناسد. قوه قضائیه هم محکومان را می‌شناسد و سامان ثبت احوال نیز هویت افراد را تعیین می‌کند. قبلا نیز در زمان حضرت امام تنها از این مراجع استعلام گرفته می‌شد و در این حالت کسی نمی‌توانست گله‌مند باشد. در آن زمان اگر هم کسی شکایتی داشت در هیات نظارت شورای نگهبان امکان شکایت از ردصلاحیت وجود داشت و آنها بررسی و حق افراد را اعاده می‌کردند.