نقش همنشین در زندگی انسان
هر فردى از همنشین خود تاثیر مى پذیرد. بخش مهمى از سرنوشت آدمى، به دست همنشینان او رقم مى‌خورد. بسا انسان‌هایى که به برکت دوستان خالص و دلسوز به اوج کمال و بهروزى رسیدند و در مقابل، چه بسیار انسان‌هایى که تنها بر اثر همنشینى و دوستى با ناهلان شکست و بى ثمرى نصیبشان شد. از نبى گرامى اسلام نقل است: «شخص، بر عادت دوست خود است. پس باید بنگرد با که دوستى مى کند.» حضرت على(ع)، با ارج نهادن آثار پرخیر و برکت همنشینى با خوبان و انسان هاى شایسته مى فرماید: «بیشتر صلاح و درستى، در همراهى و همنشینى با صاحبان خرد و عقل‌هاست.» نیز فرمود: با اهل پرهیزکارى و حکمت، همنشینى و از آنها فراوان سوال و تحقیق کن که اگر ناآگاه باشى، به دانایى مى رسى و اگر دانا باشى، بر دانش تو افزوده مى شود. و در سخنى دیگر سفارش مى کند: «با دانشمندان همنشین باش تا علمت زیاد، ادبت نیکو و نفس تو پاکیزه شود».