لبخند

بعضی چهره ای گرفته و خشن دارند، به گونه ای که آدمی با دیدن آنان به یاد گرفتاری‌های خویش می‌افتد. بعضی نیز چهره ای متبسم و روحیه ای شاد دارند، که دیگران با دیدن آنان، رنج و مصیبت خود را از یاد می‌برند و دوست دارند ساعت‌ها با آنان باشند. افراد خنده رو، به سرعت در قلب دیگران نفوذ و محبت آنان را به خود جلب می‌کنند. به گونه ای که انسان، ناخودآگاه احساس می‌کند که سالیان درازی است با او آشنایی و صمیمت دارد. باری، اولیای الهی نیز همواره با چهره ای گشاده و شاد با مردم روبه‌رو می‌شوند که در این بین، پیامبر رحمت، زبانزد خاص و عام است. آن وجود نازنین می‌فرمایند:تَبَسُمُکَ فِی وَجْهِ اَخیکَ لَکَ صَدَقَهٌ. لبخند تو بر روی برادرت، برای تو مانند صدقه است.