راه اصلی رسیدن به آرامش

بسیار اتفاق می‌افتد که وقتی تصمیم مثبتی می‌گیریم، بلافاصله با موانعی در مقابل آن تصمیم مواجه می‌شویم. این موانع می‌توانند از درون وجود انسان بروز کنند یا عوامل خارجی باشند. مثلا دانش آموزی تصمیم می‌گیرد در کنکور دانشگاه موفق شود، اما وقتی حجم کتاب‌ها را می‌بیند، ترس از شکست بر او غالب می‌شود و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و در تصمیم خود متزلزل می‌شود. همچنین عوامل بیرونی، مثل از دست دادن یک عزیز یا بیمار شدن قبل از کنکور و حوادثی از این دست می‌تواند در روحیه انسان اثر منفی بگذارد.اصولا مسائل و مشکلات زندگی واقعیت‌هایی غیر قابل اجتناب هستند که در بعضی موارد گریزی از آنها نیست. مهم،‌ روش برخورد ما با این گونه رخدادهاست. «زندگی بدون مشکلات برای یک انسان می‌تواند فاجعه آمیز باشد. زندگی بدون مشکلات، انسان را به آب راکدی تبدیل می‌کند که می‌ماند و متعفن می‌شود. چالش‌ها و مشکلات به زندگی هیجان و روح می‌بخشند. انسان‌ها زمانی قدر عافیت را می‌دانند که به مصیبتی و مشکلی گرفتار آیند. بنابراین مشکلات، هشدارهایی است در زندگی انسان‌ها تا قدر لحظه‌های بدون مشکل را بدانند و از زندگی خود لذت ببرند.»اما باید گفت در کنار مشکلات زندگی که امری طبیعی است بعضی‌ها عادت کرده اند مشکلات را بزرگ جلوه دهند و به این ترتیب همیشه موضوعی برای ناله و شکایت دارند. رفتار ما در مقابل رخدادهای زندگی تحت تاثیر نگرشی است که ما نسبت به آن حوادث داریم. قرآن بر این نکته تاکید می‌نماید که همواره در کنار سختی‌ها و مشکلات آسایش و آرامش وجود دارد: (انشراح، 5-6)؛ «پس بی تردید با هر دشواری آسانی است. مسلما با هر دشواری آسانی است». هرگز نباید از فضل خدا مایوس شد. کسی که مشکلات را بپذیرد و در برابر سختی‌ها ایستادگی به خرج دهد، خواهد دید که سختی‌ها به آسایش تبدیل می‌شود. «اگر ایمان داشته باشید که می‌توانید از پس مشکلات خود برآیید، بیش از نیمی‌از راه را برای رسیدن به موفقیت پیموده‌اید».حضرت علی(ع) در نهی از بزرگ شمردن مصیبت‌ها می‌فرماید:(سیدرضی، 508). «هرکه مصیبت‌های کوچک خود را بزرگ بشمارد، خدایش به مصیبت‌های بزرگ دچار خواهد کرد».«ما بزرگ ترین درس‌ها را در زمان سختی‌ها می‌آموزیم. شما مهم‌ترین تصمیمات زندگی خود را در چه زمانی اتخاذ کرده اید؟ پس از مصیبت‌ها و شکست‌ها و ضربه خوردن‌ها، در آن زمانی که به زانو درآمده بودید. این طور نیست؟» پس به جای اینکه مصیبت‌ها را بزرگ جلوه دهیم می‌توانیم از آنها درس بیاموزیم، تجربه کسب کنیم و نگاه خود را نسبت به آنها از منفی به سوی نگرش مثبت تغییر دهیم.یک مسلمان با توکلی که به خداوند دارد و اعتقادی که به نقش خداوند در بروز رویدادها دارد، قطعا در مورد آینده خوشبینی‏اش متکی به امید به خداوند است. خوشبینی یعنی امید به خداوند:(نهج‏البلاغه، خ 185)خوشبینی آن است که عمل را خالص نموده و در مورد بخشش از لغزش‏ها به خداوند امیدوار باشی.