نگــاه

دوئل چین و هند در فضا

تا حدود پنجاه سال پیش قاره آسیا در عرصه رقابت فضایی در جهان تقریبا غایب بود اما به لطف سرمایه گذاری‌‌ها و تلاش‌‌های چشمگیر چین و توانایی‌‌های علمی هند، قاره کهن پا به عرصه فناوری‌های فضایی گذاشت و به طور حتم از این پس نیز حضوری فعال در رقابت‌های فضایی در جهان خواهد داشت.به گزارش ایرنا، تلاش‌های این دو کشور در عرصه هوافضا به قدری با پیشرفت‌های قابل توجه همراه بوده که به نظر می‌رسد هند و چین به عنوان قدرت‌‌های اقتصادی نوظهور جهان در یک هدف ویژه فرازمینی اشتراک نظر داشته باشند و آن حضور همه جانبه در فضا باشد.اگرچه عمر فعالیت‌‌های فضایی این دو کشور به بیش از چند دهه نمی‌رسد اما با پیشرفت‌های خیره کننده ای که آنان در عرصه فضا داشته اند گوی سبقت را به طرز خلاقانه ای از سایر رقبا ربوده و برای اینکه دور تازه مریخ‌گشایی‌های بشر را به نام خود ثبت کنند، رقابت شانه به شانه ای را از مدت‌ها قبل آغاز کرده اند.شاید به همین خاطر است که تلاش‌های چین و هند در عرصه فضایی از نگاه کارشناسان هوافضا به تقابل و دوئل فضایی تشبیه شده و هر یک از دو کشور به خصوص برای افزودن بر افتخارات ملی و تقویت بنیه خود در این عرصه تلاش‌های مضاعفی را آغاز کرده اند.به طور حتم امروزه باید رهبری رقابت فضایی در قاره آسیا را به چین و هند نسبت داد چرا که هر یک از دو کشور یاد شده برای تسلط بر دیگر کشور‌ها در فضا جهش‌های بزرگی را طراحی و به مرحله اجرا گذاشته اند.مسابقه برای پرتاب ماهواره و کاوشگر میان این دو کشور و همچنین شمار دیگری از کشور‌های آسیایی یکی از بحث‌های روز منطقه است و چینی ها البته در این راستا پیشگام‌تر هستند چرا که این کشور توانسته تاکنون با موفقیت ده‌ها برنامه فضایی، پرتاب ماهواره، کاوشگر و آزمایشگاه فضایی را اجرا کند.چین برنامه‌های خود برای فتح فضا را از همان سال‌های آغازین عصر فضا دنبال می‌کرد. این برنامه ها در سال 1970 به نتیجه رسید و این کشور موفق به قراردادن نخستین ماهواره خود در مدار زمین شد. این کشور در همان دهه 1970 برنامه استراتژیک بلندمدتی برای توسعه برنامه‌های فضایی خود طرح ریزی کرد که البته بیشتر این فعالیت ها زیر نظر وزارت دفاع آن کشور انجام می‌شد.چین در سال 1993 با تاسیس سازمان فضایی، برنامه هایی فضایی خود را در ساختار جدیدی پی گرفت و به جرات می‌توان گفت که در بین کشور‌های جهان بیشترین رشد را در سال‌های اخیر این کشور داشته است، به طوری که در سال 2003 موفق به ارسال نخستین فضانورد خود به فضا شد و بعد‌ها نخستین ایستگاه فضایی اش را در مدار زمین قرار داد.این کشور پس از روسیه و آمریکا، سومین کشوری است که توانسته است به طور مستقل فضانورد به فضا ارسال کند. یکی از دستاورد‌های جالب توجه چینی ها در اکتشافات فضایی، ارسال کاوشگر و سطح نشین به ماه بود و البته این کشور در نظر دارد تا دو دهه آینده نخستین فضانورد خود را به ماه بفرستد.چین به مدد سرمایه گذاری‌های هنگفت و دانش علمی متخصصانش موفق شد در سال 2003 با استفاده از امکانات بومی خود اولین فضاپیمای سرنشین‌دار «شن جو» را به فضا پرتاب کند در حالی که پیش از آن تنها اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکا موفق شده بودند به چنین موفقیت جالبی دست پیدا کنند.از زمانی که چینی ها نیز به چنین موفقیتی دست پیدا کردند، ‌برنامه پرواز‌های فضایی سرنشین دار این کشور در کانون توجه دانشمندان و محافل علمی جهان قرار گرفته است.این کشور حتی 28 آبان ماه سال جاری نیز دو فضانورد خود را که طولانی ترین ماموریت فضایی شان را (ماموریت یک ماهه) در آزمایشگاه فضایی این کشور به پایان رسانده بودند، با موفقیت به زمین بازگرداند.این در حالی است که مقامات چینی پیشتر از ارسال اولین کاوشگر مریخ به فضا تا سال 2020 به فضا خبر داده بودند و حتی به تازگی هم اعلام کردند که قصد دارند برای اولین بار در جهان، در سال 2018 میلادی یک کاوشگر را در مناطق دوردست ماه فرود آورند.چین که برنامه فضایی پرهزینه اش را نماد ظهور خود در بین قدرت‌های جهان تلقی می‌کند، در سال 2015 میلادی 19 ماموریت فضایی داشت و بیش از 20 ماموریت فضایی هم در سال گذشته میلادی (2016) انجام داد.چین تا پایان سال 2013 میلادی نزدیک به پنج میلیارد و 8000 میلیون دلار صرف برنامه سفینه‌های سرنشین دار کرده است که به اعتقاد این کشور یک هفتم از بودجه سال 2013 آمریکا برای همین منظور بوده است.البته پکن می‌خواهد در آینده نزدیک به یکی از قدرت‌های سازنده ماهواره‌های کنترل از راه دور، کمیت سنجی (کوانتومی)، موقعیت سنجی و ماهواره‌های مخابراتی و ارتباطی و حتی سنجش آلودگی هم تبدیل شود.البته در کنار پیشرفت‌های فضایی چین، هند نیز از جمله کشور‌های باسابقه در انجام پرتاب‌های فضایی است به طوری که آژانس علوم فضایی این کشور که مسئولیت مدیریت و توسعه برنامه‌های فضایی را بر عهده دارد، در سال 1969 تاسیس شد.هندوستان به دلیل رقابت تسلیحاتی که با پاکستان طی سال‌های گذشته داشته، در زمینه توسعه موشک‌های بالستیک خود سرمایه گذاری کلانی کرده است و قابلیت‌های همین موشک ها پایه و اساس فناوری فضایی این کشور را تشکیل داده اند.هندی ها که در اصل جدی ترین رقیب برای چین به حساب می‌آیند، درصدند فاصله فناوری خود را در تمامی زمینه ها با این کشور به حداقل برسانند و به عنوان یک قدرت فضایی نه تنها در آسیا بلکه در جهان شناخته شوند.یکی از محور‌های توسعه برنامه‌های فضایی هند، پرواز‌های سرنشین دار به فضا است. این کشور از چند سال پیش برنامه هایی را برای طراحی و ساخت فضاپیمای سرنشین دار مداری آغاز کرده است و حتی نمونه آزمایشی از واحد بازگشت آن را نیز در سال 2010 آزموده است.یکی از اقدامات تحسین برانگیز هندوستان در عرصه اکتشافات فضایی، قرار دادن فضاپیمای «مانگالیان» به عنوان نخستین کاوشگر فضایی آسیا در مدار مریخ بوده است. این نمایشی موفق از توان فضایی هند و پرتابگر‌های آن در جهان به شمار می‌رود.

بان کی‌مون:

در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد نمی‌شوم

دبیرکل سابق سازمان ملل برخلاف اظهارات پیشینش مبنی بر تمایل وی برای حضور در عرصه سیاسی کره‌ جنوبی اعلام کرد در انتخابات ریاست جمهوری نامزد نمی‌شود.به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، بان کی‌مون، دبیر کل سابق سازمان ملل در کنفرانس خبری گفت، وی نسبت به ساختار سیاسی کشورش ناامید شده است.وی گفت که برای حل بحران ملی در کشور و ایجاد وحدت در کره‌ جنوبی تلاش کرده اما روحیه خالص میهن پرستی وی و تلاش برای ایجاد اصلاحات سیاسی به دلیل اتهامات و توهین‌های سیاسی و اخبار جعلی به شدت ضربه خورده است.بان کی‌مون پس از پایان ماموریتش به عنوان دبیرکل سازمان ملل از تمایل خود برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری کره‌ جنوبی خبر داده بود.در ماه‌های اخیر کره‌ جنوبی به دلیل رسوایی مالی پارک گئون های، رئیس‌جمهور استیضاح شده این کشور دچار بحران شد و اعتراضات گسترده‌ای در این کشور برگزار شد.