اولین جمعه پاییز و نمایشگاه‌های تازه

فردا در نخستین جمعه پاییز سه نمایشگاه تجسمی چشم به راه علاقه‌مندان به هنر خواهد بود. نگارخانه والی، میزبان هنرمندی از خطه اصفهان می‌شود که می‌گوید به کشف‌هایی تازه از قابلیت‌های خط نستعلیق دست یافته است؛ احمد تک که نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را برپا کرده است می‌گوید خط را در پنج مجسمه و هشت تابلو به گونه‌ای بازتاب داده که هم اصالتش را حفظ کرده و هم آثار بدیعی پدید آمده که تا به حال مشابه آن دیده نشده است؛ خط سوم عنوان این نمایشگاه است که می‌کوشد خوشنویسی را با فضا‌ها، تصاویر عینی و نماد‌ها ترکیب کند. جالب اینجاست بوم‌های این نمایشگاه دست ساز خود هنرمند است ایمان افسریان متفاوت‌تر از همیشه به گالری اثر می‌آید تا بعد از سه سال مخاطبان را به کشف و شهودی تازه دعوت کند. افسریان لوکیشن نقاشی‌هایش را از خانه‌ها و محیط‌های درونی به بیرون و محیط‌های شهری کشانده است و این بار در تاریکی شب، بیننده را با اوهام، سکوت و رمز و رازهای آن مواجهه می‌کند؛ سوژه‌های او البته همچنان گرامی داشت اشیا و ابنیه کهن سال است که از شکوه دیروزین شان فاصله گرفته‌اند و گویی به تنهایی دچارند. اما گالری ایوان عصر فردا، میزبان هنرمندی ست بازمانده از نسل طلایی نقاشی پشت شیشه که اکنون در 87 سالگی، شش دهه از خلاقیت‌های هنری اش را به تماشا می‌گذارد؛ بانو مهین عظیما که یادآور ظرافت و سنت‌های گرانسنگ هنر ایران است در روزگاری که بیم فراموش شدن شان می‌رود، این مراسم با رونمایی کتاب زندگینامه و مجموعه آثار این بانوی هنرمند، با مقدمه‌ای از زنده یاد پرویز کلانتری همراه خواهد بود؛ مهین عظیما همیشه کوشیده نقاشی پشت شیشه را با سبکی مدرن دوباره زنده کند. پیش از این آثار او در دانشگاه‌هاروارد، فرانسه، بلژیک، یوگسلاوی... با اقبال بسیار روبه‌رو شده بود. سهیلا تمجیدی با نقاشی‌هایی که انسان در قابی لبریز از رنگ‌های سرد و گرم احاطه شده به نگارخانه مژده می‌آید، نقاشی‌های او تنه به کاشیکاری‌های اسلامی می‌زند، و در آثارش به موازات فیگورها، جریان پرشوری از رنگ و خط، تلاطمی از انرژی انتزاع هم در جریان است. زن در آینه خیال عنوان این نمایشگاه است که به واسطه نوع روایت نقاشانه اش به سوررئال می‌گراید.