بازی در «ویلایی‌ها» ادای دین به مادرم بود
گیتی قاسمی بازیگر سینما و تئاتر درباره حضورش در دو فیلم «ویلایی‌ها» و «سد معبر» و نامزد شدنش به عنوان بازیگر نقش مکمل زن در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر صحبت کرد. گیتی قاسمی بازیگر تئاتر و سینمای ایران که امسال با دو فیلم «ویلایی‌ها» و «سدمعبر» در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، درباره حضورش در فیلم «ویلایی‌ها» گفت: بازی من در این فیلم سینمایی در واقع به نوعی قسمت بود چون من بیش از ۲۰ سال پیش در همان مکان و در اندیمشک با خانواده‌ام زندگی می‌کردم. در واقع این فیلم به نوعی زندگی مادر من بود، چون پدرم در آن دوران اسیر شده بود و در یکی از کمپ‌های عراقی‌ها به سر می‌برد و چون نامش در لیست هلال احمر نبود، چند سال مفقودالاثر بود. بنابراین من فضایی را که در فیلم «ویلایی‌ها» به تصویر می‌کشد، کاملا از نزدیک درک کردم و با آن مشکلات آشنا بودم.وی ادامه داد: با وجودی که نقشم در این فیلم بسیار کمرنگ بود، اما بسیار دوست داشتم در آن بازی کنم و به همان فضای گذشته بازگردم. این اثر سینمایی شبیه دوران کودکی من بود و در واقع بازی من در این فیلم ادای دینی به زحمت‌ها و تلاش‌های مادرم در آن دوران بود. باید بگویم که نقش من در این فیلم حتی کوتاهتر از چیزی که الان روی پرده است، بود و من از سکانسی که خانم ثریا قاسمی غش کرده بود و ما سعی می‌کردیم به او رسیدگی کنیم، نقشم پررنگ‌تر شد، چون کارگردان فیلم متوجه شد که من در صحنه‌های جمعی تلاش می‌کنم فضای مورد نظر را منتقل کنم، بنابراین به دیالوگ‌های من اضافه کرد. این بازیگر تئاتر یادآور شد: در فیلم «ویلایی‌ها» تنها کاری که من کردم این بود که تلاش کنم برای دوربین بازی نکنم و تنها کاری را که باید انجام دهم به ثمر برسانم و از لحظه لحظه پلان‌هایم استفاده کرده و بیشتر روی ریزه کاری‌های نقشم کار کنم. در این فیلم آنقدر نقش پررنگ کنار من بود که من فکر نمی‌کردم دیده شوم اما تلاش کردم با نقشم زندگی کنم.قاسمی که به عنوان یکی از نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل زن نیز انتخاب شده است، در این باره گفت: بسیار خوشحالم که این دو نقش کوتاه از نظر داورها پنهان نمانده است. من در سینما تازه کارم و تا امروز موقعیت زیادی پیش نیامده تا بتوانم خودم را نشان دهم اما همینکه داورها حجم کم کار من را دیدند، برایم بسیار قابل ستایش است. البته من بیشتر به فیلم «سد معبر» امیدوار بودم. چون در آن فیلم با وجودی که تنها در دو سکانس بازی دارم، اما نقشم بیشتر دیده می‌شود اما خوشبختانه بازی‌ام در «ویلایی‌ها» نیز دیده شده است. بازیگر نمایش «قیطریه» درباره فضایی که سال‌ها قبل در اندیمشک تجربه کرده است، بیان کرد: اتفاقاتی که در فیلم می‌افتد، دقیقا همانند اتفاقاتی است که در آن دوران ما تجربه می‌کردیم و من به منیر قیدی کارگردان فیلم گفتم که چطور توانستی این فیلمنامه را بدون اینکه همان فضا را تجربه کرده باشی، بنویسی؟ چون دقیقا اتفاقاتی که در فیلم می‌افتد را من تجربه کرده بودم. البته ما سختی‌های دیگری نیز داشتیم اما بیشتر اتفاقات همانند فضایی بود که در فیلم به تصویر کشیده می‌شود. در آن منطقه هیچ مردی حضور نداشت و اگر زمانی پدر یکی از بچه‌ها می‌آمد، بچه‌های دیگر با حسرت به او نگاه می‌کردند و خوشبختانه نویسنده‌های فیلم بسیار دقیق این فضا را به تصویر کشیده اند.این بازیگر درباره حضورش در فیلم «سد معبر» نیز توضیح داد: برای بازیگرها آرزو می‌کنم که بتوانند روزی با محسن قرائی کارگردان این فیلم کار کنند. معتقدم او هنوز ۳۰ درصد از قابلیت‌هایش را نتوانسته به نمایش بگذارد. قرائی کارگردانی بسیار باهوش و شریف است و ریتم را بسیار خوب می‌شناسد. معتقدم فیلم «سد معبر» یکی از خوش ریتم ترین فیلم‌هایی بود که من در این دوره از جشنواره فیلم مشاهده کردم.وی متذکر شد: قرائی چند سال قبل بازی من را در تئاتر دیده بود و خود او مستقیما برای بازی در این فیلم از من دعوت به همکاری کرد. من تنها سه روز سر صحنه این فیلم بودم و تنها ۲ سکانس بازی داشتم اما با اینکه کارم بسیار کوتاه بود، اما تجربه سختی را از سر گذراندم چون با وجود حجم کوتاه نقش از لحاظ تکنیکی، کار من سخت‌تر از بازی در «ویلایی‌ها» بود. در فیلم «ویلایی‌ها» با وجود سختی کار و فیلمبرداری در دمای ۵۶ درجه، اما من از قبل فضا را در ذهنم داشتم اما در این فیلم از لحاظ تکنیکی کارم سخت‌تر بود.قاسمی ادامه داد: در فیلم «سد معبر»، مجبور بودم در ۲ سکانس استرس و اضطراب یک زن و حس و حالش را به مخاطب منتقل کنم و خوشحالم که این دو نقشم با وجود کوتاهی، دیده شده است و البته خوشحال‌تر هم می‌شوم که بتوانم سیمرغ جشنواره را دریافت کنم.وی در پایان صحبت‌هایش درباره دیگر فعالیت‌هایش گفت: به تازگی بازی در نمایش‌های «قیطریه» و «خانه پاکیزه» را به اتمام رساندم. صحبت‌هایی برای بازی در فیلم عباس امینی داشتم که البته هنوز قطعی نیست. همچنین قرار است فروردین ماه و اردیبهشت ماه ۹۶ در نمایش «آبی مایل به صورتی» به کارگردانی ساناز بیان، در تماشاخانه پالیز به صحنه بروم.