اعتراض مذموم نیست

کاظم اکرمي

اینکه مردم به معبار می‌آیند و اعتراض شان را با صدای بلند مطرح می کنند، فی نفسه نمی تواند تحرکی مذموم تلقی شود. چرا که مردم صاحبان اصلی هر آنچه در کشور هست، هستند. به همین دلیل حتیی اگر از جانب جامعه بعضا رفتارهای رادیکال سر زد، نظام حکمرانی به هیچ وجه نباید حتی به برخوردهای تند نزدیک شود تا فاصله عامه جامعه با حاکمیت بیشتر از این نشود. نظام ما نظامی بر اساس بایدها و نبایدهای اسلامی است و در دنیا ادعای عدالت محوری دارد. این توضیح باید دست اندرکاران را به این وا بدارد که با مردم با لطافت برخورد کنند و اگر اعتراضی است، با توضیح علت ناکارآمدی ها بیان شود و در قدم بعدی، با اصلاح قانون و برخی از رویکردهای غلط فضا را برای توسعه و پیشرفت فراهم کنند. اینکه مسئولان خود را مبرا از خطا بدانند، مردم را عصبی و همچنین ناامید می کند. با این توضیح که ناامیدی مانند سهمی مهلک برای جوامع به شمار می رود.مردم بیشتر از 2 ماه است که معترضند. اگر این وقایع طول کشیده است، دلیلی جز این ندارد که سیستم مدیریتی کشور در مدیریت صحیح بحران عاجز مانده است. بهتر است، از مردم برای کوتاهی و اهمال ها عذرخواهی شود و همچینن قول عملی برای ترمیم داده شود.مردم ایران مردمانی قانع هستند و در دشوارترین شرایط تعصب شان به کشور را نشان داده اند. پس لازم است، تحت هیچ شرایطی با آنها به تندی برخورد نشود و همچنین اراده شنیدن مطالبات شان در رفتار مسئولان مشاهده شود. با در نظر گرفتن اینکه گروهی از معترضین را دهه هشتادی ها تشکیل می دهند، لازم است بدانیم که نوع نگاه شان به مسایل مختلف با آنچه در ذهن نسل های قبلی است، زمین تا آسمان فرق دارد. اگر آنها را خرابکار و یا تحت تاثیر دشمنان خارجی بدانیم، به کل از کشور زدهِ می شوند و اعتمادشان به دست اندرکاران کشور به کل از بین می رود که این حالت، بسیار هزینه ساز است.