کباب خوران آقای سفیر
- شناسه خبر: 7465
- تاریخ و زمان ارسال: 28 تیر 1402 ساعت 23:50
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
آرمان امروز – سرویس دیپلماسی-یدالله کریمیپور: سفیر بریتانیا در ایران به مناسبت روز جهانی کباب ویدئویی را در اینستاگرام منتشر کرده و در حین به سیخ کشیدن کباب به زبان فارسی تعریف می کند که «ایرانی ها عادت دارند که جوجه کباب و چیزهای دیگر تهیه کنند و شمال بروند. چرا که نه؟ خوش میگذرد بهشان.»
این ویدئو و حرکت سایمون شرکلیف به مذاق شماری تنبل تندرو خوش نیامده و گردبادهایی از انتقاد راه انداخته اند.
خب در عوض این غر زدن ها به سفیران یاد دهید هر کشوری که قرار است مامور شوند، زبان و فرهنگ و جغرافیای آن کشور را به خوبی و روان بیاموزند. نه مثل من و وزیر و وکیل تنبل و اهل خوش گذرانی، زندگی سیاسی را با عطالت و بطالت و تنبلی برای آموختن بگذراند. این که سفیر زبان فارسی بلد باشد، خوب کباب سیخ کرده و آماده کند و از علائق و دلبستگی و خوشی های مردم سخن گوید کجایش ناروا است؟!! شما هم اگر عرضه دارید چنین سفیرانی تربیت و آماده کنید. راستی چه خبر از میزان سواد و زبان دانی و فرهنگ شناسی سفیرانتان در گوشه و کنار دنیا؟ غفلت ها در حوزه دیپلماسی زیاد است از مساله شناخت که نسبتبه سایر کشورها بگذریم، مشاهده می کنیم که تنها طی کمتر از چند ماه گذشته و امروز، جمهوری خلق چین و فدراتیو روسیه علیه ایران بر سر یک تنش تاریخی و حساس رسما موضع گرفته اند. این در حالی است که هر دو قدرت بزرگ در شوم ترین شرایط ۳۰ ساله اخیر خود به سر می برند. یکی به حالت محتضر در اوکراین رو به مرگ است و دیگری در دریای چین و نزدیک جزیره کوچک تایوان در برابر ناتو به دست و پا زدن افتاده است.
شگفت آن که جمهوری اسلامی با سخاوت تمام به این دو، تا جایی که توانسته یاری رسانده است. پس چرا بر سر تمامیت سرزمینی و تاریخی ایران، به نفع رقیب شمشیر از رو بسته اند؟!
منافع چین و روسیه ایجاب نمی کند ۲۲ کشور اتحادیه عرب و ۶ ملت- دولت بسیار ثروتمند عرب جنوب خلیج فارس را به خاطر ایران رها کنند.
حکومتشان متشکل از مدیران نخبه و کارکشته و دارای استراتژی ملی بوده و بر پایه آن تصمیم سازی می کنند. آنان آموخته اند که بر سر اسبان قوی شرط بندی کنند. اطلاعات و اخبار چین و روسیه از اندرونی ها و مدیران و مکانیسم تصمیم سازی در جمهوری اسلامی نباید کم باشد.
آنان آگاهند و آماده اند که بیشینه واکنش ایران به کنعانی ختم خواهد شد و لاغیر. در غیر این صورت حکومت ایران متوسل به که و چه شود؟ که را دارد؟؛ هم چنین می دانند اول و آخر سر و کار جمهوری اسلامی با خودشان است. بزرگ استراتژیست و فیلد مارشال آلمانی گفته است: آبرو و اقتدار هر ملتی به متحدین و همراهان و دوستانش بسته است. کدام متحد؟ کدام همراه؟ کجایند دوستان؟ حتی برای ضرب المثل کس نخارد پشت من، جز ناخن و انگشت من هم، دیگر رمقی نمانده است. این داستان سر دراز دارد ولی همین که می گذرد، جای امیدواری است.