«ایمنی و فرهنگسازی» حلقه مفقوده بزرگراه های مرگ
- شناسه خبر: 43588
- تاریخ و زمان ارسال: 10 اردیبهشت 1403 ساعت 23:56
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
«آرمان امروز» در گفت وگو با جانشین سابق پلیس راه مطرح کرد
آرمان امروز- رها معیری: «اتوبان های مرگبار!» نامی که این روزها برروی دو تا سه بزرگراه تهران گذاشته اند. روز گذشته معاون عملیات پلیس راهور تهران بزرگ اعلام کرد که از بین همه اتوبانهای تهران، ۳ بزرگراه دارای بیشترین تصادفات رانندگی مرگبار هستند. در صدر این اتوبان ها، اتوبان آزادگان است که ۹ درصد فوتی های تصادفات را شامل می شوند. بعد از آن بزرگراه امام علی(ع) است که ۶درصد از کل فوتیهای تصادفات را به خود اختصاص داده. رتبه سوم بیشترین تصادفات نیز به بزرگراه شهید همت اختصاص دارد. در این بزرگراه هم که از شرق به غرب کشیده شده، ۳ درصد از کل تصادفات فوتی شهر تهران رخ میدهد. البته همیشه هم عامل تصادفات ماشینها نیستند و موتورسیکلتسواران و عابران پیاده که تصمیم میگیرند از وسط اتوبان عبور کنند هم سهم قابل توجهی در این زمینه دارند. در آبان سال گذشته سازمان پزشکی قانونی اعلام کرد که در نیمه نخست سال جاری ۷۶۳ در تصادفات جاده ای در تهران جان خود را از دست دادند و اگر سه بزرگراه که سهم آنها ۱۸ درصد می شود، حدود ۱۵۰ نفر در شش ماه، در این سه اتوبان (آزادگان، امام علی و همت) فوت کرده اند و اگر این آمار را در کل سال حساب کنیم فقط در این سه بزرگراه ۳۰۰ نفر فوت می کند و چند صد مجروح و معلول روی دست جامعه می گذارند. پلیس معتقد است که عامل اصلی بروز تصادفات در این سه بزرگراه، منحرفشدن ماشینهای سنگین و شاخ به شاخشدن سواریها و به هم خوردن تعادل موتوریها است. مثلا در بزرگراه امام علی(ع) یک بزرگراه شمالی جنوبی است و بهخاطر شیبی که دارد باعث تشدید سرعت موتورسواران میشود و همین، تصادفات بسیاری را رقم میزند.
چه باید کرد، تا اتوبان ها امن شود؟
اما سوالی که در این میان وجود دارد، چه اقداماتی باید انجام شود که از افزایش آمار فوتی ها و تصادفات شدید جلوگیری کرد؟ زمانی که می دانیم سه بزرگراه پایتخت مانند آزادگان، امام علی (ع) و شهید همت دارای بیشترین تصادفات منجر به فوتی هستند، چرا پیشگیری صورت نمی گیرد تا از بروز تصادفات منجر به فوت، خسارت مالی و روحی و روانی جلوگیری کرد. در این شرایط تعدادی از کارشناسان براین باورند که تا فرهنگ راهنمایی و رانندگی در کنار استاندارد سازی جاده ها، براساس معیارهای جهانی صورت نگیرد، هر روز و با افزایش پلاک ها در کلانشهری مانند تهران، بر این آمار افزوده می شود. یکی از این کارشناسان سرهنگ ایوب شرافتی، جانشین سابق رئیس پلیس راه ناجا است و او در قامت کارشناس و در گفت وگو با خبرنگار «آرمان امروز» می گوید: بزرگراه ها با توجه به حجم تردد خودروهایی که در آنها در حال تردد هستند، آمار تصادفاتشان دسته بندی می شود ولی متغیرهای رانندگی هم دارند. مثلا مشکل اصلی در اتوبان آزادگان، تردد ماشین های سنگین است که با یک بی احتیاطی راننده یا نقص فنی خودرو، باعث بروز فاجعه می شود یا تردد موتور سیکلت ها در دو اتوبان همت یا امام علی (ع) که بیشتر باعث بروز تصادفات می شود. کمربندی تهران که از قزوین به تهران می رسید به کاهش تصادفات در اتوبان آزادگان کمک می کرد، چون بسیاری از خودروهای سنگین، در این مسیر تردد می کردند و کمتر وارد بزرگاه آزادگان می شدند. ما در تهران آزادراه نداریم، چون تعریف بزرگراه با آزادراه در تعاریف آیین نامه ای متفاوت است. در بزرگراه ها تقاطع و ورودی و خروجی وجود دارد و بیشتر تصادفات در این رمپ های ورودی و خروجی رخ می دهد، درصورتی که در آزادراه ها، این تقاطع ها و رمپ ها دیده نمی شود و رانندگان می توانند مسیر مستقیم خود را بدون هیچ مانع بروند. به عنوان مثال من می خواهم با گردش به راست از یک بزرگراه خارج شوم، اما در منتهی الیه چپ قرار دارم و زمانی که مسیرم را عوض می کنم، قطعا با خطر تصادف روبه رو خواهم بود. به نظر من بزرگترین مشکل در بزرگراه های شهر تهران، وجود رمپ های خروجی و ورودی است و بیشترین حوادث را رقم می زند.
فرهنگسازی، بهترین پیشگیری
سرهنگ شرافتی معتقد است که ما تا فرهنگسازی درست در خصوص فرهنگ رانندگی نداشته باشیم و این فرهنگ در وجود مردم نهادینه نشود با هر اقدامی نمی توان مانع از کاهش آمار تصادفات در کشور و مخصوصا در بزرگراه ها شد و در ادامه گفته هایش خاطرنشان می کند: تا زمانی که راننده ای که در اتوبان مشغول رانندگی است و یک فضای خالی را در جلوی خود می بینید و آن زمان تغییر مسیر انجام می دهد، بروز تصادفات اجتناب ناپذیر است. بسیاری فکر می کنند در ترافیک یا شلوغی اتوبان ها، اگر دو یا سه متر جلوتر بروند می توانند زودتر به مقصد برسند، در حالی که همین فرهنگ و ذهنیت عامل بسیاری از تصادفات است. اگر ما به این فرهنگ رانندگی برسیم که تغییر مسیرها به حداقل برسد و همه در لاین خود حرکت کنند، در رمپ های ورودی و خروجی به یکباره تغییر مسیر ندهند، حوادث کاهش پیدا می کند. از طرفی هم شاید هستیم که بزرگراه های مورد بحث که با انباشتی از خودروها در ساعت های شب مواجه هستند، برخی از راننده های جوان با سرعت رانندگی می کنند و خطر افزایش می دهند. البته من منکر وجود نقص در بزرگراه ها نیستم و ما با استانداردهای جهانی بسیار فاصله داریم، اما در حال حاضر فرهنگسازی بهترین گزینه برای کاهش و پیشگیری از افزایش تصادفات است.