دوچرخه سواری زنان در مه
- شناسه خبر: 4608
- تاریخ و زمان ارسال: 3 تیر 1402 ساعت 23:56
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
فشار به شهرداری برای دوچرخهسواری زنان در سال ۹۹
آرمان امروز – گروه جامعه: در حالی که دوچرخه سواری زنان در کشور منع قانونی ندارد و رشته دوچرخه سواری یکی از رشتههای ورزشی بانوان به شمار میآید و حتی تیم ملی دوچرخه سواری زنان کشور فعال است و در مسابقات داخلی و بینالمللی نیز در مسابقات شرکت دارد ، اما هنوز موضوع دوچرخه سواری زنان در داخل کشور با اما و اگرهای زیادی مواجه است، به نحوی که هر از چند گاهی صدایی در مخالفت با آن از یک نقطه از کشور بلند میشود. به عنوان مثال در سال ۹۸، دادستان اصفهان در یک اقدام حاشیه ساز که تا ماهها مورد بحث بود، به نیروی انتظامی اعلام کرد که «زنان حق دوچرخهسواری در شهر را ندارند و نیروی انتظامی وظیفه دارد در صورت مشاهده کردن بانوان دوچرخه سوار در سطح شهر، در نوبت اول خیلی محترمانه تذکر بدهند و اگر فرد مدارک هویتی دارد از او بگیرند و در غیر این صورت دوچرخه فرد را توقیف کنند.» اما در این میان تحرکات برخی ائمه جمعه هم در مخالفت با دوچرخهسواری زنان بازدارنده بود. خردادماه سال ۹۹ احمد علمالهدی، امام جمعه مشهد، برای چندمین بار دوچرخهسواری زنان را مورد شدیدترین انتقادات قرار داد.
با این حال در طی سالهای اخیر اما بسیاری از زنان در پی آنانند تا این وضعیت پا در هوای دوچرخه و موتورسواری زنان را روشن کنند و رفتارهای کجدارومریز را در قبال این موضوع به ثبات برسانند. گرانی خودرو و افزایش کرانه وسایل حمل و نقل عمومی خود مزید بر علت شده تا این تقاضا به شکلی شفافی مطرح شود.
ممنوعیت در «بیدود»
پیروز حناچی، شهردار سابق تهران در این رابطه و تجربیاتی که در تهران داشته، به خبرآنلاین گفته است: «دوچرخه سواری کوچکترین پروژه ما برای کیفی سازی شهر بود، اما بزرگترین نبود. البته پروژه مهمی بود، به این دلیل که سال ۱۳۹۶ یک نظرسنجی از مردم تهران درباره بزرگترین مشکلات این شهر انجام شد، از نظر تهرانیها آلودگی و ترافیک بزرگترین مشکل این شهر بود و طبیعی بود که کنترل آلودگی و ترافیک اولین پروژه شهرداری باشد، تامین و تجهیز حمل و نقل عمومی یکی از روشهای حل این مشکلات بود اما یکی از روشهای دیگر که بُعد کیفی داشت دوچرخه سواری وتوسعه مسیرهای پیاده و دوچرخه سواری بود. پیروز حناچی در پاسخ به این موضوع که «گفته میشد یکی از فشارهایی که روی شهرداری بود، تعطیل شدن پروژه دوچرخه سواری بیدود به خاطر دوچرخه سواری زنان بود، که البته در نهایت هم تعطیل شد» افزود: این حساسیت همواره وجود داشت، ولی بیدود به این دلیل در زمان ما دچار محدودیت نشد، البته دستگاههای نظارتی بیرون به آنها (مسئولین بیدود) فشار آوردند، برای همین آنها با نرمافزار بیدود کاری کردند که اگر شما گزینه «من زن هستم» را انتخاب میکردید نرمافزار شما را نمیپذیرفت.»
او ادامه داد: «این نکته هم باید بگویم پروژه دوچرخه فقط یکی از برنامههای ما برای کنترل آلودگی هوا بود، اما پروژه اول ما نبود، ولیکن چرا مورد توجه قرار گرفت؟ برای اینکه تا حالا شهردار تهران خودش روی دوچرخه ننشسته بود، هدف من از این کار تشویق دیگران به یک اقدام خوب بود، آن هم با ابعاد دیگری که این کار داشت مانند حفظ سلامتی شهروندان، اما از همه مهمتر آن بود که مسئولین ما خیلی وقت است بین مردم بودن یادشان رفته است، بارها با افرادی مواجه شدم که میپرسیدند چقدر راحت بین مردم هستید، میپرسیدند چرا بقیه مسئولین بین مردم نیستند، ما در اوایل انقلاب کسانی را داشتیم که با وجود داشتن مسئولیتهای بالا با دوچرخه سرکار میرفتند.»