صائب و دنیای ناشناخته سبک هندی در شعر
- شناسه خبر: 39407
- تاریخ و زمان ارسال: 25 اسفند 1402 ساعت 23:50
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
مهرداد موسوی خوانساری
آرمان امروز : سپهر بی کران شعر و ادب ایرانی یک بازه زمانی فراموش شده دارد. همه ما سعدی و حافظ و فردوسی و مولوی و خاقانی و سنایی و بسیاری دیگر از قله های شعر ایران را به خوبی می شناسیم اما با غزل سرایی بزرگ مانند صائب کمتر انس و الفت داریم. انگار که صائب و هم سبک های او در قرن یازدهم ه.ق خارج از منظومه شعر و ادب ایرانی قرار می گیرند. صائب تبریزی که در اصفهان به ملک الشعرایی دربار صفوی نائل شده بود در زمانه ای می زیست که شاعران بسیاری از روانه دربار شاهان هندی شده بودند. در آن روزگار زبان رسمی و ادبی هندوستان زبان فارسی بوده و استقبال فراوان حاکمان هندی از شاعران پارسی گو، این هنرمندان ایرانی را به مصداق هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد روانه آن شهر و دیار می کرده است. به همین دلیل هم سبک شاعرانگی از قرن نهم تا سیزدهم ه.ق را با عنوان سبک هندی می شناسند.
هرچند وفور شاعران اصفهانی در این سبک، عنوان اصفهانی را جایگزین سبک هندی کرده است. بی گمان صائب یکی از ستونهای سبک اصفهانی در شعر پارسی است. شعر صائب لطافت و ظرافت شعر حافظ را با رندی و شاخصه های بومی اصفهانی در هم آمیخته و نمونه ای ناب از شعر پارسی در قرن یازدهم آفریده است. نمونه ای کمتر شناخته شده مانند مزار او که تا همین چند دهه پیش کسی اصلا نمی دانست که در یکی از باغات اصفهان قرار دارد. بدین ترتیب باید امیدوار بود حالا که موج صائب گرایی در اصفهان رونق گرفته و قصد توسعه فرهنگی و اجتماعی مقبره صائب و تبدیل آن به صائبیه در دستور کار قرار گرفته است، غزل های این قله برجسته سبک اصفهانی نیز بیش از پیش مورد توجه محافل ادبی و هنری قرار گیرد.