غول صد و ده ساله ادبیات
- شناسه خبر: 2650
- تاریخ و زمان ارسال: 17 خرداد 1402 ساعت 23:56
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
کامو تنها بود…
آرمان امروز – وحید استرون : ادبیات مجال خیال پردازی را به آدمی می دهد. مثلا می توان خیال کرد اگر آلبر کامو در ۴۶ سالگی، دعوت میشل گالیمار(ناشر آثارش) را برای همراهی و هم مسیر شدن قبول نمی کرد و به جای سوار شدن بر ماشین او، با همان قطاری به مسافرت می رفت که بلیتش را بعد از تصادف کردن و کشته شدنش از جیب کتش پیدا کردند، شاید هنوز هم زنده بود و جشن صد و ۱۰سالگی اش را می گرفت(کامو متولد ۱۹۱۳ بود).راستی اگر کامو امروز شمع های یک صد و ۱۰ سالگی اش را فوت می کرد، چه چیزهایی به شکلی که امروز هست نبود و کامو چه می کرد؟
ـ تردیدی نیست که در این صورت آثار داستانی و مقالات بیشتری از او به جا مانده بود. شاهدش هم، کتاب ۱۴۴ صفحه دستنویس و ناتمامی بوده که گویا درباره کودکی ای نویسنده است که در الجزایر سپری شده است.(کامو در الجزایر به دنیا آمده و سال ها در آنجا زندگی کرده است). این اثر که همراه همان بلیت استفاده نشده از میان وسایل او یافته بودند، ” اولین انسان” نام داشت و بسیاری معتقدند ممکن بود بهترین اثر این نویسنده شود.
ـ شاید جایزه نوبل دیگری گرفته بود(بیش از یک جایزه نوبل گرفتن بی سابقه نیست اما در ادبیات و هنر سابقه ندارد؛ به عبارت دیگر در حوزه علم اتفاق افتاده ولی در حوزه هنر نه!) یا شاید برای سارتر که در سال ۱۹۶۴ برنده جایزه نوبل شده و آن را نپذیرفته بود، یادداشتی می فرستاد. یکی از شایعاتی که در همان سال ها درباره این اقدام سارتر بر سر زبان ها افتاد این بود که چون این جایزه را به کامو( که هشت سال ار سارتر جوان تر بود) زودترسارتر داده بودند.(کامو جایزه نوبل را در سال ۱۹۵۷ و سه سال قبل از مرگش گرفت.)
ـ روزگاری نه چندان دور، روزنامه ایتالیایی کوریره دلاسرا نوشت تصادفی که در سال ۱۹۶۰ منجر به فوت آلبر کامو شد، یک تصادف معمولی نبوده و کا.گ.ب، سازمان جاسوسی شوروی سابق، به دلیل انتقاد این نویسنده از دولت این کشور، او را به قتل رسانده است.به این شکل که مأموران ک.گ.ب، یکی از تایرهای ماشین میشل گالیمار را دستکاری کردند که باعث شد با سرعت گرفتن ماشین، سوراخی در یکی از لاستیکها ایجاد شود. حال اگر کامو، آن روز سوار آن ماشین نمی شد و با قطاری که بلیتش را بعد مرگش در جیبش یافتند سفر می رفت و هنوز زنده بود، ده باره و صدباره، جزئیات این نقشه به نتیجه نرسیده را فاش کرده و گفته بود که بخت، یار او بوده که با ناشرش هم سفر نشده است و زمانیکه ماشین گالیمار از جادهی یخزده خارج شد و با یک درخت برخورد کرد، او همراه همسرش(فرانسیس فور) و فرزندان دوقلویش(کاترین و ژان) سوار بر قطاری راهی سفر بوده است.
با این همه امروز نه کامو زنده است و نه هیچ یک از آنچه خیال پردازانه بدان اشاره کردیم، محقق شده و محقق شدنی است.کامو اگر زنده بود امروز صد ساله بود اما زنده نیست و دنیا را در ۴۷ سالگی ترک کرده است؛ در حالی که آثار او هنوز هم که هنوز است خوانده می شوند و با وجود این که بیش از ۷۰ سال از خلق مورسو، شخصیت درون گرای مشهورترین اثر کامو(بیگانه،۱۹۴۲) می گذرد، یکی از باور پذیرترین شخصیت هایی است که همدلی برمی انگیزد و نشان می دهد کامو، فراتر از عصر خود می اندیشیده است.